Module diversiteit

Het is me weer een weekje geweest. School, school, we gaan altijd maar op uitstap!
Toch is het al zeer plezant en ook leerrijk geweest.
We hebben in Antwerpen een wandeling gemaakt onder leiding van onze gids Marc Verwaeren die ons kennis liet maken met "divers" (hoe kan het ook anders) buurten in Antwerpen. Zo zijn we langs de Chinese wijk gewandeld, daar vieren ze volgende week Chinees nieuwjaar. Ook brachten we een bezoek aan een moskee waar de minaret langs binnen stond. Wist je trouwens dat de Moslims wel 99 verschillende namen hebben voor Allah. De honderdste laten ze open voor Allah zelf. Nadien gingen we de Joodse toer op en stonden we voor een joodse school te babbelen. Af en toe passeerde er een vrouw die een pruik zou dragen. Daar was natuurlijk niets van te zien. Vooraleer we met de trein weer huiswaarts keerden probeerden we nog iets op te vangen van de diamantenwijk die tegenwoordig wordt beheerst door de Indiërs. Jammer genoeg voor ons viel er niet veel te rapen, maar het was vast en zeker een leerrijke uitstap.

Enkele dagen later zaten we weer op de bus. Eerst om het museum in Mechelen te bezoeken. Dat gebouw werd vroeger gebruikt om Joden door te sluizen naar concentratiekampen in Duitsland tijdens de tweede wereldoorlog. Het gevoel van gruwel en kommer overheerste er. Het was dus duidelijk een ander sfeertje dan bij onze vorige uitstap. De gids vertelde ons hoe het er aan toeging in de tweede wereldoorlog en ook hoe Adolf Hitler het zover heeft kunnen brengen.
Gelukkig is dit voor ons verleden tijd, maar in andere landen zijn ze er wat minder aan toe.
In de namiddag reisden we verder naar Breendonk. Het fort werd daar ingepalmd door de Duitsers om er politieke gevangen vast te houden. Journalisten, postbodes, mensen waar ze niet op hun gezicht konden zien, ze zaten er allemaal verzameld. Wij werden daar door onze gids behandeld als gevangenen. Nee, niet zoals in de tweede wereldoorlog, maar gewoon om ons een kijk te geven hoe het er aan toe ging. De gids vertelde ons in geuren en kleuren hoe de slaapvertrekken eruit zagen en ook wat er op het menu stond. Een hotel was het er niet want je moest er hard werken. De vrouwen niet, die hadden een aparte 'kamer' en moesten een hele dag rechtstaan in het portaal.
Er is maar 1 iemand die uit het kamp is kunnen ontsnappen. Vele anderen hebben het niet overleefd.

Na de krokusvakantie gaan we ook nog eens naar Brussel. Het zal niet over de oorlog gaan, maar het zal vast en zeker weer een boeiende uitstap worden.